บันทึกสะท้อนคิด ประจำวันที่ 8 มิถุนายน 2558

ปัญหาที่พบเวลาปฏิบัติงาน ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กเทศบาลตำบลแชะ

1. เด็กร้องไห้งอแง ไม่ยอมเข้าห้องเรียน
2. ผู้ปกครองอยากเฝ้าเด็ก อยากอยู่กับเด็ก

วิธีการและแนวทางการแก้ไขปัญหา

1. ปัญหาที่ 1 เด็กร้องไห้งอแงไม่ยอมเข้าห้องเรียน

• แนวทางการแก้ไข แนะนำให้ผู้ปกครองนำเด็กเข้ามาในห้องก่อนแล้วนำเด็กเล่นของเล่น สักครู่ค่อยให้ผู้ปกครองออกจากห้องไป ครูก็จะอุ้มและปรอบพูดคุยให้เด็กคุ้นเคยและหยุดร้อง หรือถ้าร้องไห้ไม่หยุดก็หากิจกรรมให้เด็กนักเรียนได้ทำได้เล่น สักพักเด็กก็จะหยุดร้องไห้

    2.  ปัญหาที่ 2 ผู้ปกครองอยากเฝ้าเด็ก อยากอยู่กับเด็ก

•  แนวทางการแก้ไข ครูต้องอธิบายให้ผู้ปกครองเข้าใจ หากอยู่กับพ่อแม่ เด็กจะไม่ยอมทำกิจกรรม และจะไม่ยอมออกจากตักผู้ปกครอง จะนั่งอยู่กับผู้ปกครองอย่างเดียว หากปล่อยให้อยูกับครู ครูจะดูแลให้เป็นอย่างดี และพาทำกิจกรรมให้เด็กเกิดความรู้สึกสนุกกับการมาโรงเรียน

บันทึกสะท้อนคิด ประจำวันที่ 26 มิถุนายน 2558

ปัญหาที่พบเวลาปฏิบัติงาน ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กเทศบาลตำบลแชะ

1. พฤติกรรมร้องกรี๊ดแล้วดิ้น  เป็นปัญหาที่เกิดขึ้นตามปกติ  อาจเป็นเพราะด้วยวัยอนุบาลที่ยังเอาแต่ใจตนเองใช้ความรู้สึกของตนเองเป็นศูนย์กลาง  ไม่ค่อยมีเหตุผล  ภาษายังไม่พัฒนาเต็มที่จึงต้องแสดงออกด้วยท่าทางและพฤติกรรมอีกทั้งในเรื่องของพื้นฐานอารมณ์ของเด็กเช่น เด็กที่มีพื้นฐานอารมณ์ร้อนจะปรับตัวยากเลี้ยงยาก  ไม่พอใจจะแสดงอารมณ์ร้อนได้รุนแรงซึ่งส่วนหนึ่งเป็นผลจากการเรียนรู้

วิธีการและแนวทางการแก้ไขปัญหา

1. ปัญหาพฤติกรรมร้องกรี๊ดแล้วดิ้น  

แนวทางการแก้ไข

•  ครูต้องใช้หลักการเรียนรู้กับเด็กโดยถ้าเด็กเรียนรู้ว่าพฤติกรรมใดเป็นพฤติกรรมที่ได้ประโยชน์ต่อตนเอง  เช่นได้รับความสนใจ  เด็กจะร้องหรือนอนดิ้นโดยไม่มีเหตุผล  ให้เบี่ยงเบนความสนใจโดยใช้วิธีนี้ซ้ำ ๆ แล้วในที่สุดจะเลือกร้องหรือลงนอนดิ้นเอง  ถ้าเบี่ยงเบนความสนใจแล้วยังไม่ได้ผล  ให้เมินเฉย  ถ้าเด็กจะร้องแรงขึ้นไปอีก  ในที่สุดเขาก็จะรู้ว่าขืนร้องต่อไปก็ไม่สามารถเรียกร้องความสนใจจากเราได้  เมื่อหยุดร้องก็อธิบายให้เด็กฟังว่า  “คราวหน้าไม่ต้องร้อง  มีอะไรก็บอกครูได้”  อย่างไรก็ตามควรต่องระมัดระวัง  มิให้เด็กได้รับอันตรายในขณะที่นอนดิ้นบนพื้น 

                                           

บันทึกสะท้อนคิด ประจำวันที่ 25 มิถุนายน 2558

ปัญหาที่พบเวลาปฏิบัติงาน ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กเทศบาลตำบลแชะ

1. พฤติกรรมขยิบตา เป็นอาการของเด็กในช่วงวัยอนุบาลที่ไม่สามารถควบคุมได้  โดยเด็กจะแสดงอาการกะพริบตาถี่บ่อย ๆ บางคนขยับมุมปากอาการเหล่านี้ไม่ใช่โรคติดต่อ  สาเหตุเกิดจากความเครียด  พันธุกรรมและสารเคมีบางอย่างในสมองผิดปกติ

วิธีการและแนวทางการแก้ไขปัญหา

1. ปัญหาพฤติกรรมขยิบตา 

แนวทางการแก้ไข

• พยายามไม่สร้างความเครียดให้กับเด็ก  เพราะที่โรงเรียนเด็กอาจมีความเครียด  เช่น  เรื่องการเรียน  ความสัมพันธ์กับครู  ความสัมพันธ์กับเพื่อน  นอกจากนี้ไม่ควรย้ำถาม  หรือบังคับให้เด็กหยุดทำอาการขยิบตา  ให้เด็กได้มีโอกาสระบายอารมณ์หรือแสดงอารมณ์บ้าง  แต่มีอาการอยู่ตลอด 2 – 3 เดือน  แล้วยังไม่ดีขึ้นควรพาเด็กไปพบจิตแพทย์  

                             มม.     

บันทึกสะท้อนคิด ประจำวันที่ 24 มิถุนายน 2558

ปัญหาที่พบเวลาปฏิบัติงาน ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กเทศบาลตำบลแชะ

1. พฤติกรรมขี้เกียจ ไม่รับผิดชอบ มีสาเหตุมาจากพ่อแม่ที่ตามใจลูกและช่วยทำทุกสิ่งทุกอย่างจนเด็กไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้  พ่อแม่มีความกังวลและห่วงลูกมากเกินไป  ไม่ให้ลูกช่วยเหลืองานต่าง ๆ ทีเด็กสามารถทำได้คิดแทนลูกในทุกเรื่อง

วิธีการและแนวทางการแก้ไขปัญหา

1. ปัญหาพฤติกรรมขี้เกียจ ไม่รับผิดชอบ 

แนวทางการแก้ไข

•  ห้เด็กได้มีโอกาสในการช่วยเหลือตนเองโดยไม่ขัดขวางธรรมชาติความเป็นตัวของตัวเอง  เช่นเด็กอยากเล่นของเล่นที่โรงเรียนไม่ควรขัดขวางเพื่อให้เด็กได้มีอิสระในการคิดมากกว่าที่พ่อแม่ต้องคิดให้ตลอดเวลา  นอกจากนั้นควรมีกิจกรรมเสริมสร้างความเป็นตัวของตัวเอง  เช่น  ให้เด็กกำหนดการลงโทษเมื่อเล่นหรือทำผิดกติกา  ให้เด็กได้รับผิดชอบงานที่สามารถทำได้  อาจเป็นการช่วยเหลือครู  เช่น  ช่วยยกหนังสือ  ช่วยแจกสมุดการบ้านให้เพื่อน  ช่วยจัดเวร  รายงานชื่อเพื่อนที่ไม่มาโรงเรียน

                  

                                      

บันทึกสะท้อนคิด ประจำวันที่ 23 มิถุนายน 2558

ปัญหาที่พบเวลาปฏิบัติงาน ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กเทศบาลตำบลแชะ

1. พฤติกรรมขี้อาย เป็นอาการที่พบบ่อยได้ในเด็กทั้งก่อนวัยเรียนและเด็กวัยอนุบาล  โดยลักษณะของเด็กขี้อาย  เช่ย  เวลาซ้อมการแสดงจะทำได้ดี  แต่เมื่อแสดงต่อหน้าผู้คนจะไม่สามารถทำได้  เนื่องจากอายไม่กล้า  ซึ่งทำให้ครูรู้สึกลำบากใจการในการจัดกิจกรรมให้กับเด็กเหล่านี้  สาเหตุส่วนหนึ่งเกิดจากเด็กที่อยู่ในครอบครัวเล็ก ๆ มีเฉพาะพ่อ  แม่  พี่เลี้ยง  ห่วงเด็กมาก  ทำให้เด็กไม่มีทักษะทางสังคม  ไม้กล้าแสดงออก  อีกทั้งไม่มีโอกาสที่จะได้เล่นกับเพื่อนเนื่องจากพ่อแม่ที่ปกป้องมากเกินไป  เด็กไม่รู้จักรับผิดชอบงานต่าง ๆ ไม่มั่นใจ  ไม่กล้าทำสิ่งต่าง ๆ นอกจากนี้การเลี้ยงดูอย่างเร่งรัดเกินวัย  ทำให้เด็กไม่พร้อม  เกิดความกังวลใจ  หวั่นใจ  และไม่แน่ใจในการกระทำของตนเองและที่สำคัญคือการที่เด็กได้ถูกล้อเลียนจากเพื่อนเช่น  พูดไม่ชัดทั้ง ๆ ที่สติปัญญาดี  แต่ผลการเรียนไม่ดี   เพราะวิตกกังวลในเรื่องการถูกล้อเลียน

วิธีการและแนวทางการแก้ไขปัญหา

1. ปัญหาพฤติกรรมขี้อาย

แนวทางการแก้ไข

•   ให้เด็กได่มีโอกาสเล่นกับเพื่อนบ่อย ๆ ไม่จ้องดูและไม่กำกับการเล่น  พยายามอย่ากดดันให้เด็กทำสิ่งใดที่เกินวุฒิภาวะและพัฒนาการของเขา  และไม่ควรล้อเลียนในจุดด้วยของเด็ก  ให้เด็กฝึกรู้จักรับผิดชอบทำกิจวัตรประจำวันด้วยตนเอง  ทำการบ้าน  ช่วยเหลือครูในสิ่งที่สามารถทำได้
  
  
  
  
  
         

  

บันทึกสะท้อนคิ้ดประจำวันที่ 22 มิถุนายน 2558

ปัญหาที่พบเวลาปฏิบัติงาน ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กเทศบาลตำบลแชะ

1. พฤติกรรมการกระตุ้นตัวเอง เช่น การโยกตัว การดูดนิ้ว ฯลฯ พฤติกรรมเหล่านี้มักเกิดขึ้นเวลาเด็กอยู่คนเดียว ไม่รู้จะทำกิจกรรมอะไร บางครั้งอาจเป็นการเรียกร้องความสนใจจากผู้อื่น ดังนั้นเด็กจึงแสดงพฤติกรรมออกมาเพื่อหาความสุขสบายในรูปของการกระตุ้นตัวเอง

วิธีการและแนวทางการแก้ไขปัญหา

1. ปัญหาพฤติกรรมการกระตุ้นตัวเอง

แนวทางการแก้ไข

• สังเกตพฤติกรรมโดยพิจารณาความถี่ที่เกิดขึ้น และพฤติกรรมเหล่านี้เกิดในเหตุการณ์

ใดบ้าง

• ให้ความรัก ความเอาใจใส่ อย่าดุว่า ตำหนิ หรือชี้นำพฤติกรรม สิ่งเหล่านี้จะทำให้เด็กสนใจและมีพฤติกรรมเพิ่มขึ้น ทางที่ถูกต้องควรโอบกอด สัมผัสด้วยความรัก และเบี่ยงเบนให้เด็กสนใจในกิจกรรมอื่นแทน อาจใช้ของเล่น หรือเกมการเล่นอื่นเข้ามาแทน

บันทึกสะท้อนคิด ประจำวันที่ 19 มิถุนายน 2558

ปัญหาที่พบเวลาปฏิบัติงาน ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กเทศบาลตำบลแชะ

1. พฤติกรรมเด็กไม่ยอมแบ่งปันและไม่รู้จักรอคอย

          เด็กในวัยนี้ยังรอคอยไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเด็กปกติหรือเด็กที่มีความต้องการพิเศษก็ตาม ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ยากสำหรับเด็กในวัยนี้ และจะยากมากถ้าเป็นเด็กที่มีความต้องการพิเศษ แต่ทักษะของพฤติกรรมเหล่านี้สามารถเรียนรู้กันได้

วิธีการและแนวทางการแก้ไขปัญหา

1. ปัญหาพฤติกรรมเด็กไม่ยอมแบ่งปันและไม่รู้จักรอคอย

แนวทางการแก้ไข

• จัดกลุ่มกิจกรรมย่อย ซึ่งมีเด็กประมาณ 2-3 คนต่อครู 1 คน โดยครูจัดของเล่นให้มีความหลากหลายและเป็นที่สนใจของเด็ก ครูจะเป็นผู้นำกลุ่มโดยให้เด็กผลัดกันเล่นของเล่น โดยใช้เวลาในการเล่นแต่ละขั้นไม่นานมาก จากนั้นครูให้สัญญาณเตือนให้เด็กพร้อมที่จะแลกเปลี่ยนของเล่นกัน จะทำให้เด็กทุกคนในกลุ่มได้เรียนรู้การเล่นอย่างมีกฎเกณฑ์

• ถ้ากรณีของเล่นที่เด็กสนใจและมีจำนวนจำกัด ครูควรมีกฎเกณฑ์กับเด็กให้ชัดเจน เช่น คนไหนอยากเล่นของเล่นชิ้นนี้ยกมือขึ้น ให้เด็กที่ยกมือขึ้นก่อนได้รับของเล่น ซึ่งในกลุ่มอาจมีเด็ก 4 คนแต่มีเด็ก 3 คนที่ยกมือขึ้น ก็ให้เด็ก 3 คนเล่นของเล่นก่อน หลังจากนั้นครูอาจจับเวลาการเล่นให้เล่นคนละ 5 นาที เมื่อครบเวลา ครูให้สัญญาณเตือนให้เด็กส่งของเล่นให้เพื่อนที่ยังไม่ได้เล่นต่อไป โดยใช้กฎกติกาเดิม แต่ถ้าเกิดกรณีที่เด็กไม่รอคอยพยายามจะแย่งของเล่นออกจากเพื่อน ครูต้องยับยั้งพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมให้ได้ โดยการจับแยกเด็กออกจากกลุ่ม ถึงแม้ว่าเด็กจะร้องไห้ โวยวายก็ตาม ต้องใช้วิธีการเพิกเฉย แต่ครูจะให้ความสนใจในเด็กที่แสดงพฤติกรรมที่เหมาะสม โดยให้เล่นของเล่นกันต่อไป เพื่อให้เด็กได้เรียนรู้ในพฤติกรรมที่เหมาะสมเป็นรูปธรรมที่ชัดเจน